Stille wateren

column Regiobode 18 april 2007
Hebben een directeur van een verzinkerij en een voormalig kroegbaas per se verstand van zwembaden? Anders gevraagd: is het roestvrij afleveren van een tuinhekje en het tappen van een goed glaasje bier voldoende om een zwembad open te houden? Nog anders gevraagd: leidt verzinken en broodjes smeren tot een universeel zakelijk instinct waarmee je ieder type onderneming tot een succes kan maken? Nou; neu, zou ik zo zeggen als ik vorige week het paginagrote evangelie van Verheul en Reusink in deze krant doorvlooi. Een kleiner lettertype was er zeker niet, heren? Hebben jullie nog veel tekst moeten schrappen voordat het precies op één bladzijde paste? Kost al genoeg zeker, zo’n hele grote advertentie? Laat staan dat je er twee moet kopen om het een beetje leesbaar te houden voor de vijftig-plussers die het nog zonder leesbril proberen. Maar goed: laten we hopen dat jullie harten voldoende gelucht zijn, dan is het ieder dubbeltje waard geweest. Is er zondag nog een beetje omzet gedraaid bij die spontane demonstratie waartoe vanaf het Callunaplein werd opgeroepen? Ik hoop ook dat maar. Gezien het prachtige weer zullen de demonstranten allemaal wel een handdoekje bij zich hebben gehad. Ik mag toch aannemen dat jullie als directie de deuren van het zwembad gratis hebben geopend, ontroerd door zoveel sympathieke bijval. Een beetje sneu dat de horden bezoekers pas komen als jullie het water aan de lippen staat, maar het spreekwoord zegt niet voor niets: in nood leert men zijn vrienden kennen. Even terug naar het zakelijk talent waarvan jullie zo breedsprakig den volke kond doen. Als ik het goed begrijp is het een godswonder dat dit zwembad in de afgelopen acht jaar niet van krakkemikkigheid in mekaar is gestort. Jullie hebben nogal wat moeten verspijkeren als ik het zo lees. Herinner ik het me goed dat het hele ding indertijd voor één gulden aan jullie verkocht is? Dat was nog in de guldenstijd en in de Lammerstijd, zoals jullie correct opmerken. Het is je als zakenman niet helemaal aan te rekenen, maar kijk eens wat er met de gulden gebeurd is en kijk eens wat er met Lammers gebeurd is. Waar ik qua zakelijke aansprakelijkheid over twijfel in jullie geval, is de immense na viteit als het gaat om jullie omgang met onze overheid. Het opslaan van afgewerkt frituurvet en het paraat houden van zoutzuur lijken me bezigheden waar vergunningen bij komen kijken. Dan sla toch niet meer steil achterover als een ambtenaar er een poosje voor neemt om een ontvangstbevestiging op je vergunningaanvraag de deur uit te doen. En ook de bestuurlijke koudwatervrees waar je mee te maken krijgt, had jullie toch niet hoeven te verbazen. Een beetje zakenman met kennis van bestuurlijke geilheid had niet voor de oersaaie naam Sport Centrum Dieren geopteerd. Het Ella Schadd-bad noem je zoiets en dan loop je nog dezelfde middag met alle benodigde stempels het gemeentehuis uit. Hier komen jullie duidelijk nog wat tekort beste John en Henk. Geld maakt niet alleen niet gelukkig, het zet ook aan tot afgunst en tergende traagheid bij hen die het niet zo gemakkelijk over de balk kunnen gooien als jullie twee. Want dat is het na acht jaar tobben natuurlijk wel geworden. Een aan alle kanten lekkend verhaal, met als natste plek jullie kontzakken. Toch denk ik dat we geen medelijden met jullie hoeven te hebben. Maar weinig zakenmensen hebben diepe drijfveren. Het resultaat telt, en da’s goed gedacht. Ik heb zo het idee dat jullie slimmer zijn dan jullie je nu voordoen. Stille wateren hebben diepe gronden en jullie zijn met die advertentie net iets te luidruchtig. Dieper dan jullie eigen portemonnee gaat het niet, heren. Wat mij betreft geen verwijt als je een goede zakenman bent.
Nel Son