column Regiobode 29 juli 2009
Mijn oproep, twee weken geleden, om op deze plek vakantiewerk te komen doen, bleef niet zonder reactie. Vandaag en volgende week, nemen Maria Bode uit Rheden en Liesbeth Schut uit Velp mij een deel van mijn werk uit handen. Nog meer vakantiewerkers zijn welkom. Lees de condities op mijn weblog nelsonregiobode.blogspot.com. Insturen van uw bijdrage doet u naar nel.son@chello.nl. Over de voorwaarden waaronder ze me mag helpen de komkommertijd door te komen, is Maria wat aarzelend. Ze noemt haar bijdrage niet voor niets Dilemma en democratie. Eerst stribbelt ze een beetje tegen, maar gelukkig besluit ze toch haar vakantiebaantje te accepteren. Hier is haar verhaal: “Uw spelregels zijn klip en klaar. Wij, uw lezers, mogen u in de komkommertijd best een handje helpen, maar alleen zoals het u behaagt. Zeer autoritair en dictatoriaal. En dan die toon… Niet erg uitnodigend. Maar misschien is dat eigenlijk wel uw bedoeling. Want u zou eens concurrentie kunnen krijgen van een goede columnschrijver. Dus: nee, ik vind uw condities niet acceptabel. Aan de andere kant is dit wellicht de kans om een stukje in de krant te krijgen. Dilemma. Wat zal ik doen? Consequent en star blijven en u, mevrouw Son, niet helpen? Of over mijn tegenzin heenstappen en omwille van het goede doel (graag in de krant komen) een stukje schrijven? Ik kan dan later altijd nog op uw weblog reageren. Het lijkt wel politiek. Ik ben het totaal niet eens met een voorstel of plan. Toch moet ik eraan meewerken, anders is mijn kans op verder meepraten verkeken. En meepraten is het grote voordeel van democratie. Ik moet er niet aan denken in een land met een dictatoriaal regime te wonen. Waar men niet voor de eigen mening mag uitkomen. Laat staan kritiek, hoe gering ook, op de regering spuien. Vrouwen als Aletta Jacobs ben ik zeer dankbaar voor hun strijd om gelijke rechten voor man en vrouw. Ik zal dan ook bij elke verkiezing van mijn verworven stemrecht gebruikmaken. Maar de laatste tijd vraag ik mij steeds vaker af in hoeverre mijn stem de samenstelling van het college daadwerkelijk beïnvloedt. Heeft stemmen echt wel nut of zin? Ongeacht de verkiezingsuitslag zijn het bijna altijd dezelfde gevestigde partijen die jaar in jaar uit de dienst uitmaken. Voor de vorm mag dan wel iemand namens een plaatselijke of kleinere partij die winst behaald heeft ook meedoen in het college. Is dat democratie? Dan denk ik stel toch gewoon een college samen met de drie grootste partijen zoals de kiezers bepaald hebben. Het zijn allemaal volwassen mensen. Laten ze nu een keer hun ego en verlangen naar macht opzijzetten en samen een beleidsplan op tafel leggen wat goed is voor alle burgers. Ben ik naïef?” Waarom zo onzeker eindigen, mijn beste Maria. Tijdens vakantiewerk als een columniste, kun je je eigenlijk geen twijfel veroorloven. Maar dank voor je bijdrage (en het moet inderdaad Els van Hout zijn in mijn column van 13 mei over vrouwen in de politiek). Volgende week gaat Liesbeth op deze plek uitleggen wat de letters SNS in haar ogen betekenen. De woordvoerder van die bank mag alvast een reactie mailen. Neem ik die ook mee. Querullanten en andere eigenzinnige eigenaren van twijfelachtige menigen (met uitzondering van Albert Lentink uit Dieren): ik heb nog vier columns vakantiewerk voor u om te vullen.
Nel Son
