Vrouwenraad

column Regiobode 13 juni 2009
Herinnert u zich Thea Meijer nog? Dat vraag ik aan de kiesgerechtigden in de gemeente Rheden. Of kent u Geertje van der Burg? Ella Schadd - de Boer: rings a bell? Ineke Holierook? Ook zonder gitaar wereldbefaamd. Els van Dijk? Jawel, die kent u ook nog. Harriët Tiemens? Tuurlijk! Befaamde namen uit het Steegse bestuurscircuit die in menig vrouwencafé nog immer de ronde doen. Met ontzag worden de namen uitgesproken van de sterke vrouwen die overwicht brachten in het mannenbolwerk van de politiek. In hun hoogtijdagen waren het vrouwen als Els van Dijk en Ineke Holierook die persoonlijk de lantaarnpalen aandeden op het fietspad tussen De Steeg en Ellecom. Terwijl Els na haar lange vergaderavonden toch de andere kant in moest fietsen en Ineke op het meest donkere fietspad nog nimmer door wie ook maar werd lastig gevallen. Laat het in de roemruchte vrouwengeschiedenis van de gemeente Rheden nooit worden vergeten dat het Ella Schadd was die haar mooie handjes wist te leggen op het geld voor weg en spoor onder Dieren door. En Thea Meijer! Meiden: Thea was de nestrice van de raad op enig moment. Altijd kloek haar vrouwtje staand voor de belangen van de ouderen en ze besteedde haar raadsvergoeding steevast bij de plaatselijke middenstand. Niks geen stadse aankopen voor Thea. Geertje dan! Nog steeds hèt liberale boegbeeld en overal aanwezig waar ze aanwezig moet zijn. Haar netwerk overspant met gemak het toch niet geringe relatiecircuit van de legendarische VVD-wethouder Lammers in zijn hoogtijdagen. Vrouwen zijn nu eenmaal verbindsters en Geertje kent als geen ander wie ze kennen moet. Ze beheert een database van weetjes waar alleen zij toegang toe heeft en bedrijft daarmee subtiel haar politieke handwerk. Als er ooit ergens een politieke karaktermoord gepleegd moet worden, heeft Geertje de giftige ingrediënten paraat. En uiteraard het paarse tuinbroeken en oorbellensymbool van de onbespoten generation next: Harriët Tiemens. Die werd zo snel wethouder dat ze zelf al niet meer weet waar haar raadszetel staat. De traditie van sterke bestuursvrouwen lééft in de gemeente Rheden. Zoveel is duidelijk. Kroon op hun werk was uiteraard de komst van Petra als burgermoeder. In een gemeente waar jarenlang het mannelijk bewind van vadertje Koek had gewoed, kon eindelijk de hoogste post door een vrouw worden ingevuld. Met zoveel voorlijkheid, zoveel voortrekkerspositie, zoveel emancipatorische voorhoede ook, kon je er eigenlijk op wachten. De wet van de remmende voorsprong gebiedt nu eenmaal de komst van het moment dat de voorsprong omslaat in een achterstand. In grote mineur dienen de politieke partijen in de Rhedense raad een subsidieverzoek aan zichzelf in. Ze willen een duizendje of twee uitgeven aan meer vrouwen op de kieslijsten voor de verkiezingen van volgend jaar. Een vreemde paradox. Nog steeds zitten er meer mannen in de Raad dan vrouwen, dus een meerderheid voor dit ultieme feminine voorstel, verlangt masculiene instemming. Terwijl je volgens mij met minder geld bij het kiezersvolk de roemruchte vrouwenrol van de afgelopen decennia in herinnering kunt roepen. Noem een paar straten naar de sterke vrouwen van de gemeente Rheden. Zullen we beginnen met de Petra van Wingerdensteeg?
Nel Son