column Regiobode 25 april 2007
Wat een lefgozers! Politieke onverschrokkenheid van het zuiverste zwembadwater. De ene nèt aan de bak en de ander net wéér aan de bak en dan gewoon act de présence geven in het zwembad van verzinker Verheul en broodjessmeerder Reusink. En dat ook nog op zondag. Dan laat je pas goed merken dat je weet dat het wethouderschap een voltijdsbaan is ook al zit je er part-time. Om hen heen wordt het ene bommetje na het andere gemaakt, maar je ziet ze geen spier vertrekken. Dit zijn mannen met pit. Wethouders Joop Kock en Hans Elsenaar zijn zonder zwembroek gekomen, maar daaruit mogen geen politieke conclusies getrokken worden, zo wordt hoopvol gefluisterd. De protestmiddag tegen de aangekondigde sluiting van het zwembad in Dieren kon natuurlijk niet zonder een zware bestuurlijke vertegenwoordiging. Dat hadden de kakelverse leden van het College van Burgemeester en Wethouders van de Gemeente Rheden aan hun eigen water gevoeld. Wat je je onwillekeurig afvraagt is of ze niet vooraf garanties hebben gevraagd. Dat ze onder geen beding te water gelaten wilden worden, bedoel ik. Zouden Kock en Elsenaar bij binnenkomst ieder een dikke envelop met gemeenschapsgeld in hun binnenzak hebben gehad? Directeuren Verheul en Reusink weten als geen ander dat dit type geld verdampt als het in aanraking komt met zwemwater. Dan laat je een ludieke actie ter bevochtiging van het lokale bestuur wel uit je hoofd, natuurlijk. In de paginagrote advertentie in deze krant deed de directie vorige week een dubbelhartige bekentenis. Na het akkefietje met burgemeester van Wingerden over de CV-ketels, laten ze zich nog gewillige afkopen met gemeenschapsgeld. Het financiële offer dat Kock en Elsenaar uit publieke middelen begin april wilden doen om nog een poosje door te gaan met het zwembad is echter ineens immoreel. Snapt u het nog? Zijn de zwembadondernemers plotseling niet meer omkoopbaar? Echt sneu is dit uiteraard voor de wethouders. Wat blijft hen nog aan bestuurlijke macht over, als ze de portemonnee van de Rhedense burgers niet meer kunnen trekken om een heikel onderwerp te tackelen. Tja, dan moet je zèlf met een idee komen. Ze mogen het zwembad dan met droge kleren hebben verlaten, met droge ogen kun je hun oplossingsrichting niet aanhoren. Wat stellen Kock en Elsenaar namelijk voor te doen aan de dreigende sluiting van het zwembad in Dieren? Ze gaan de kwestie met de Gemeenteraad bespreken! Hier vallen beide als bestuurlijke groentjes door de mand. Een wethouder die lastige kwesties open aan de Raad gaat voorleggen heeft geen eigen visie. Toch ben je daar wel voor ingehuurd! Eventueel knok je je naar een bestuurlijk Waterloo met de meest gewaagde plannen, maar je houdt het bestuurlijke initiatief wel aan jezelf als wethouder. Zo moedig als de beide heren die zondag in het zwembad verschenen, zo laf zijn ze als ze voor hun Gemeenteraad moeten verschijnen. Wie niets te melden heeft, doet er in het gemeen goed aan te zwijgen. Deze volkswijsheid is echter geen aanrader voor degene die tot het hoge ambt van wethouder geroepen is. De stilte van het Rhedense Gemeentebestuur is tekenend voor de impasse waarvoor ze zich door de zwembaddirectie geplaatst zien. De diepe gronden die hieronder schuil gaan, verdienen het om tot op de bodem te worden onderzocht. De wethouders laten het aan de Gemeenteraad over. Ze denken daarmee een slim spel te spelen. De Rhedense volksvertegenwoordigers hebben het dit keer eens ècht voor het zeggen. Misschien doen ze er goed aan de advertentie van vorige week nog eens door te lezen. En de correspondentie van het College daar naast te leggen!
Nel Son
