Lessen voor de toekomst

column Regiobode 5 november 2008
Nou ben ik toch geen doetje wat betreft mijn kennis van de lokale politieke verhoudingen, maar het wil me even niet te binnenschieten of het ook kan. Op nationaal niveau heeft onze Tweede Kamer het recht tot het instellen van een Parlementaire enqu te. In Den Haag zijn ze daar sinds een twintigtal jaren zodanig aan verslingerd geraakt, dat ze het zwaarste middel van de democratische controle inmiddels te pas en te onpas willen inzetten. Nu bijvoorbeeld weer over de financiële crisis. Van de zotte, uiteraard en hooguit een volgend bestanddeel van een zichzelf vervullende voorspelling. Maar waar ik mijn hoofd over pijnig is de vraag of we een dergelijk zwaar onderzoeksmiddel ook op gemeentelijk niveau hebben. Het onder ede ondervragen van betrokkenen bij een lokaal echec, bedoel ik dan. Wie zich een kort moment van mijmering toestaat over de vulling van de beklaagdenbank bij een Gemeentelijke enqu te in Rheden over de plannen voor weg en spoor onder Dieren door, ziet een gruwelkabinet aan gegadigden. Voor betrokkenen kan het er gemakkelijk als een bestuurlijke reünie uitzien, maar of het een gezellig samenzijn wordt, is maar de vraag. Wat trekt Ella Schadd - de Boer aan als ze wordt opgeroepen om te komen getuigen? Draagt ze er haar ambtsketen als burgemeester bij? Ze was de eerste plaatselijke wethouder die binnen het bereik van de miljoenen voor de Tunnelplannen aan een bliksemcarrière begon. Kort daarna kon ook nog haar opvolger Hans Alberse zich uit de voeten maken richting een burgemeesterspost, omdat het majeure infrastructuurproject zo lekker pronkte op zijn curriculum vitae. Daarna was de glans van het mogen roeren in een potje met miljoenen voor het project Hart van Dieren er wel zo’n beetje af. Degene voor wie dat het meest zuur was, heet Jan-Bart Wilschut. Gunst, wat wilde die graag burgemeester worden. Het verhaal gaat dat hij bij de Commissaris van de Koningin heeft gesmeekt om desnoods de meest onbenullige buitenplaats, maar het mocht inmiddels niet meer baten. Jan-Bart viel in zijn eigen overleg-dolk en ruimde als ambteloos burger het veld. Dat hij inmiddels in de Achterhoek ergens een baantje als vice-onderkoning heeft gekregen, voorspelt niet veel goeds voor dit fraaie stukje Nederland. Joop Kock was inmiddels zodanig bekend met het voortschrijdende rottingsproces van het dossier dat hij het maar al te graag als een hete aardappel aan Luuk Kuiper overdroeg. Zien we de beelden al voor ons van deze bestuurlijke stoethaspels die Dieren van een verkeersinfarct zouden redden. Onder ede! Dus dit keer mag er niet gejokt worden of delen worden weggelaten. En dan heb ik het alleen nog maar gehad over de politiek verantwoordelijken. Wat te denken van de schier onafzienbare rij ambtenaren, Pro-Rail-hotemetoten en duurbetaalde adviseurs. Wat een lessen voor de toekomst zouden daar te leren zijn? Niet heel erg veel vrees ik als we ons realiseren dat een Gemeentelijke enqu te zal worden uitgevoerd door de leden van de Raad van Rheden. Dezelfde minkukels die hun wethouders onvoldoende hebben gecontroleerd de afgelopen jaren. Niet gek hoor, die uitspraak van Camiel Eurlings, de croupier van het Kabinet: "Rien ne va plus; het geld is niet meer van u."
Nel Son