Hosanna!

column Regiobode 17 december 2008
‘Als je bang bent, twijfel je aan je eigen functioneren’. Welke managementgoeroe is hier aan het woord? Of moeten we dit citaat opzoeken in een vuistdik meesterwerk van een bekende filosoof? Laat de wijsheid ervan eens even tot u doordringen. Het gaat over angst en twijfel; wezenskenmerken van de mens. En tegelijkertijd gaat het over het omgekeerde: moed, zekerheid en een wijze van in het leven staan die achting verdient. Vraag u vervolgens af hoe diep een mens moet zijn gegaan om tot dit inzicht te geraken. Waar zoek je dan de brenger van zo veel klaarheid in zo’n intense en compacte zinsnede? Zeker niet bij de voorzitter van de Rhedense politieke partij Gemeentebelangen! En toch is het citaat van hem. Henk Reusink in persoon. De voormalig broodjessmeerder en badmeester reageert met bovenstaande zinsnede op zijn fractievoorzitter Piet Wubs. Begin deze maand kibbelden Reusink en Wubs er lustig op los in de kolommen van De Gelderlander. Aanleiding vormt de komst naar Gemeentebelangen van het voormalig Rhedense raadslid voor Leefbaar Rheden, Theo Kooimans. Kooimans partij viel bij de vorige Gemeenteraadsverkiezingen buiten de prijzen en voert sindsdien via krantjes als deze oppositie per ingezonden brief. Een gefrustreerd bijtertje zou je hem kunnen noemen die niet doorhad dat de uiterste verkoopdatum van het product Leefbaar na het vroegtijdig verscheiden van Pim Fortuyn al lang verstreken was. Lokale politiek leeft van de enkele bevlogen mafketel die het niet laten kan zijn vinger op te steken of op de zere plek te leggen. Reusink, zelf een ervaren mafketel, weet dat als geen ander. Het clubje fractieleden dat hij door Wubs moet laten voorzitten is hem veel te mak. Na het debacle met Wim Pieper zit Gemeentebelangen in de oppositie en dan is het volgens Reusink zaak dat je de boel af en toe eens lekker opstookt. Wubs is meer de kamergeleerde die daar tegenin brengt dat ‘oppositie geen doel op zich’ moet zijn. Met de ledenaanwas in de persoon van Theo Kooijmans, zag Wubs zijn lijsttrekkerschap voor de volgende verkiezingen nog verder verdampen. Eerder al had hij schoorvoetend moeten toestaan dat de verloren zoon Wim Pieper zich opnieuw in de Rhedense politiek had genesteld. Volgens Kooijmans zit Wubs te veel op schoot bij andere partijen. Woorden van gelijke strekking had Reusink ook al eens gesproken en dus zit er logica in Wubs’ redenering dat er aan zijn stoelpoten wordt gezaagd. Hoeveel kapiteins kan het schip van Gemeentebelangen verdragen, vraag je je onwillekeurig af. Misschien dat de partij het redt door het begrip lijsttrekker te verbreden naar lijst van trekkers. Meer voor de hand liggend is echter dat dit gekissebis er toe leidt dat een of meer spelers vroegtijdig het politieke toneel zullen verlaten. Voor een partij met zes zetels in de Rhedense Raad wordt het tijd dat Gemeentebelangen eens leert hoe het politieke spel gespeeld moet worden. Dat komt er op neer dat ze moeten kiezen of de mafketels, vol van vuur en onconventionaliteit, leidend zijn in hun partij, of dat Gemeentebelangen een grote sprong in de tijd gaat maken. Een stuk dichter naar hun eigen uiterste verkoopdatum.
Nel Son