column Regiobode 25 juli 2006
Terwijl ik dit schrijf, beleven we de tiende dag van de tweede hittegolf van 2006. Als u dit leest is het inmiddels de elfde of twaalfde dag; die voorspelling durf ik gerust aan. Uiteraard is de correctheid van deze bewering afhankelijk van de bezorger van deze krant. Daar moeten we, gezien de warmte, misschien een slag om de arm houden. Wat overeind blijft is dat de Veluwezoom zucht onder de gesel van een prachtige julimaand. Een maand die met gemak een nieuw warmterecord gaat vestigen. Wat een heerlijke tijd, roep ik uit. De hemel, die blauwe, zij geloofd en geprezen voor deze hittegolf. Zo midden in de komkommertijd danken de media de weergoden op hun blote bezwete knieën, want we hebben tenminste iets om over te schrijven en uit te zenden. Nu mis ik veel van wat de radio en teevee erover te melden hebben, want ik heb de gewoonte niet om in mijn tuin dit soort apparaten aan te zetten. De krant daarentegen laat zich, op enig geritsel na, geluidloos lezen en daarom kan ik meepraten over de vele invalshoeken die er aan deze warme tijden zijn te onderscheiden. Zo weet ik inmiddels dat onze senioren het ook warm hebben. Er is menig verzorgende ge nterviewd over de impact van het weer op de bejaarde medemens. De overlevingsrecepten zijn eenvoudig doch doeltreffend: veel drinken en af en toe een kopje bouillon. Je gelooft het niet, maar de firma Cup-of–Soup doet het net zo goed als de gemiddelde ijsfabrikant in deze dagen. De reclameslogan is aangepast en luidt nu: ‘Kwart-over-tien: Cup-A-Soup! Dat zouden meer bejaarden moeten doen.’ De verslaggeving uit de diverse woonvormen voor ouderen laat ook ruimte voor menig citaat van de getroffen groep zelf. Zo konden we kennis nemen van de aanpak van mevrouw van Soest uit Bennekom die er voor kiest om stil op bed te blijven liggen met een nat washandje op haar hoofd. In dezelfde reportage was echter ook te vernemen dat het rummicuppende koppel Nel Arends en Ali van Vliet absoluut geen last hebben van de warmte. Als we de media toch eens niet hadden, concludeer ik dan simpel. Dan wisten we evenmin dat de dieren het eveneens warm hebben. Tijdens een verfrissende douche op zondagmorgen, kwam ik via de radio op de badkamer te weten dat koeien het lekker vinden om onder een boom te staan of te liggen. ‘Stop de persen’ riep ik terwijl ik naar de shampoo greep. Het verslag ging verder met openbaring dat er een stichting in het leven was geroepen die voor ieder koe in Nederland een boom wil planten. Geloof het of niet - het is immers komkommertijd - maar er zijn al zestigduizend bomen aangeschaft door koeminnende natuurliefhebbers. Er werd ook nog eventjes voorgerekend dat we met onze koeienpopulatie tien miljoen bomen nodig gaan hebben. Als dit soort oververhit nieuws aanslaat zien we binnenkort door de bomen de koeien niet meer en gaat ons land op een tropisch regenwoud lijken. Wat dan weer wonderwel aansluit bij de berichtgeving dat het klimaat in onze contreien zal veranderen. Voor de predikers van het klimatologische onheil dat ons te wachten staat, is de huidige nieuwsluwte een schitterende tijd. Ook in dit soort dagen neem ik daar altijd wat onderkoeld kennis van. Voor zover mij uit mijn schooltijd is bijgebleven, is het klimaat op aarde nooit erg veel langer dan een paar millennia hetzelfde gebleven. Waarom zou het daar in ons tijdsgewricht nu ineens mee ophouden, werp ik altoos tegen als ik dit soort berichten hoor. Bovendien wordt het hier een soort Middellands Zeeklimaat en dat scheelt weer een heleboel vakantiekilometers. Een gelukkig mens kan niet zonder zorgen. Eigen hittegolf eerst.
Nel Son
