column Regiobode 11 juli 2006
Het tekent een beetje goede Gemeente dat ze haar voorzieningenpeil op orde heeft. En dan met name voor de wat meer kwetsbare groepen. Een zorgzame overheid kan het zich immers niet permitteren dat er mensen buiten de boot vallen. Op het gebied van welzijn er zorg zijn er tal van vangnetten opgehangen waarin het zacht landen is na een nare valpartij. De kunst bestaat eruit om de mazen van het net op een juiste maat te houden. Als ze te groot zijn vallen de mensen er doorheen; bij te kleine mazen in het zorgnetwerk, vang je ook mensen op die zichzelf zouden kunnen redden. En dat is uiteraard het laatste dat onze overheid wil: voor de zorg en het welzijn opdraaien van mensen die dat ook prima zelf kunnen. Zoiets zou uitdraaien op de verspilling van het geld van de burgers, een verwijt dat geen enkele overheid zich gemaakt wil weten. In de Gemeente Rheden hadden ze dat tot voor kort heel goed door. Voor het welzijn en de zorg van haar inwoners trok men goedmoedig de buidel en liet het particuliere initiatief doen waarin het op haar beurt goed is; dat geld omzetten in salarissen van haar werknemers en activiteiten voor de gekreukten en gekwetsten. Zo is er in Dieren inmiddels anderhalve generatie opgegroeid met het fenomeen Madierodam. Dat kwam tot een paar jaar geleden vooral neer op het opbouwen en in de fik steken van een prachtig huttendorp, maar de arbowet en allerlei milieuregels hebben daar een einde aan gemaakt. Jammer, want daarmee is de natuurlijke aanwas van kleine timmerbedrijven in Dieren en omstreken tot stilstand gekomen. De Gemeente Rheden ziet desondanks voldoende grond om het subsidie te blijven verstrekken, want het vakmanschap waarmee de dolende arbeiderskinderen in de laatste week van hun zomervakantie uit handen van het vandalismespook worden gehouden, is lovenswaardig. Dan zou je toch verwachten dat diezelfde Gemeente dit soort expertise inschakelde als er een andere kwetsbare doelgroep aan een partijtje knutselen toe was. Ik doel hier op het ongefortuneerde deel van de inwoners van Dieren, Spankeren en Ellecom waarbij zich maar geen draagvlak wil ontwikkelen voor de plannen voor weg en spoor onder Dieren door. Voor deze ‘arme luyden’ vindt de Gemeente Rheden het nodig om de eigen ambtelijke organisatie in de rol van welzijnswerker te laten opdraven. Blijkbaar onder het motto ‘als het goed moet, doen we het zelf wel’ moest projectdirecteur Hans Kettelarij op woensdag 5 juli een soort Madierodam organiseren voor een veertigtal potentiële vandalen. Het betrof hier mensen van diverse organisaties en belangengroepen die zich zodanig zorgwekkend hebben gedragen dat er wel wat extra subsidie in gemeentelijke manuren en koffie gestoken mocht worden. Bij de querulanten van huis uit hadden zich ook vertegenwoordigers van het lokale bedrijfsleven gevoegd, dus het sprak voor zich dat er qua werkvorm die woensdag voor het discussiëren in groepjes werd gekozen. Dat is de meest veilige vorm als je vooraf hebt bedacht dat je geen al te duidelijke resultaten wilt boeken. Net als bij Madierodam vroeger, gaat in die resultaten na een poosje gewoon de fik. Hier duurt het weliswaar nog tot in augustus, maar dan mag de doelgroep nog en keertje terugkomen om getuige te zijn van de brandgevaarlijkheid van de financiële kaders. In september zal iedereen zich neerleggen bij de acht-minvariant en legt de Gemeenteraad het mokkende zwijgen uit als herwonnen draagvlak. In een dorp met een Madierodamtraditie een voorspelbare uitkomst.
Nel Son
