Komkommerblog

column Regiobode 8 augustus 2006
U zou eens in de achtertuin van huize Son moeten komen kijken. De komkommers groeien tegen de klippen op. ‘Wat wil je’, hoor ik u zeggen. ‘Het is komkommertijd’. Hoogseizoen komkommertijd, zou ik daar van willen maken. Wegens gebrek aan actualiteit zijn de kranten allemaal (deze Regiobode incluis) een stuk dunner. Mijn echtgenoot klaagt iedere morgen steen en been als hij zijn ochtendkrantje van de deurmat opraapt. ‘Betaal ik daarvoor mijn dure abonnement’ hoor ik steevast al hij de paar bedrukte vellen op de keukentafel laat dwarrelen. ‘Er staat helemaal niks in’. Nu ken ik zijn aanleg tot theatraliteit, maar wat waar is, is waar: er wordt nu eenmaal minder nieuws gemaakt als iedereen op vakantie is. Niet dat er, naar mijn idee, in werkelijkheid minder nieuws is, maar tussen al die vakantiegangers zitten natuurlijk ook de journalisten die het nieuws gewoonlijk opschrijven. Ik probeer mijn Henk regelmatig van de redelijkheid van dit gegeven te overtuigen, maar met een dun krantje in zijn hand op de vroege morgen is hij nauwelijks gevoelig voor mijn argument. ‘Ik wil in de zomertijd minder voor mijn krant betalen, want ik krijg ook minder krant’, roept hij - calculerende burger als hij is - dan terug. Dat zijn krant buiten de zes weken komkommertijd vol staat met nieuws en hij voor die periode misschien dan een hogere abonnementsprijs verschuldigd zou zijn, vindt hij van een redeloze onzin die geen verandering brengt in zijn ochtendhumeur. Voor de problemen die ik ondervind om tijdens zijn vervloekte komkommertijd onderwerpen voor mijn wekelijkse stukjes in deze krant te bedenken, hoor ik hem geen compassie uitspreken. ‘Voor jou zouden zelfs mijn geruite pantoffels onderwerp kunnen zijn’, roept hij met een mengeling van geringschatting en overmoed uit. Er zit iets uitdagends in. Alsof hij me probeert te verlokken het over zijn huiselijke dracht te hebben in deze krant. Ik kijk echter wel uit. Als is de komkommer nog zo groot, ik zal het u als lezer nooit aandoen te beschrijven hoe mijn geliefde echtgenoot er ooit op zijn informeelst bijloopt. Dat zijn bijverschijnselen van een langdurig huwelijk waarvan je als vrouw intu tief aanvoelt dat die thuis horen in de categorie ‘meest intieme geheimen van een relatie’. Ik zeg hier alleen maar ‘slobberbroek’ en laat de rest over aan uw fantasie. Je slaat er gemakkelijk over aan het mijmeren hoe hij zich ooit met smaak wist te kleden toen wel elkaar nog maar kort kenden. Was dat een veroveringsstrategie waarmee hij mijn gevoel voor smaak erkende? Moet ik het nu zien als een teken van door de jaren gegroeide vertrouwdheid aan elkaar dat hij zich nu zo aan me durft te vertonen? Mannen zijn misschien wel op hun mysterieust tijdens de komkommertijd. Bij gebrek aan betere onderwerpen, val je gemakkelijk terug op wat je in nieuwsgullere tijden aan je aandacht ontsnapt. Op een soortgelijke manier klik je tijdens een sessie op het internet opeens op een knopje waardoor je even later een eigen weblog hebt aangemaakt. Dat zou ik op ieder ander moment in het jaar wel uit je hoofd laten. Tijdens de komkommertijd doe je echter soms vreemde dingen. Met als gevolg dat het grote nieuws van deze week eruit bestaat dat u mijn schrijfsels voortaan direct kunt lezen en van uw commentaar kunt voorzien op het weblog Nel Son, te bereiken via http://nelsonregiobode.blogspot.com. Volgens mijn echtgenoot werkt het allemaal niet. Dat zou best kunnen en ik beloof hierbij dat ik zal proberen het een en ander goed aan het werken te krijgen. Voorwaarde is wel dat de komkommertijd nog even aanhoudt. Tips en trucs voor een goed werkend weblog voorlopig nog maar even naar mijn gewone e-mailadres.
Nel Son